Żyto - problemy z chwastami

Żyto jest rośliną uprawną, którą charakteryzują bardzo niskie wymagania w odniesieniu do ziemi. Żyto głównie uprawia się na glebach klasy 4 i 5, które są także idealne dla chwastów charakterystycznych dla zbóż ozimych, jak również dla chwastów preferujących gleby lekkie, których pH wynosi poniżej 6. Do najpopularniejszych chwastów spotykanych w uprawach żyta, zaliczyć można chwasty z rodziny jasnotowatych, kapustowatych, rdestowatych oraz trędownikowatych. Można też spotkać się z rumianami, rumiankami, chabrem bławatkiem, gwiazdnicą pospolitą i przytulią czepną. Ponadto na niektórych glebach występują: mak piaskowy, niezapominajka piaskowa, miotła zbożowa oraz tokma oścista. Skuteczna walka z chwastami w życie jest utrudniona. Nie można bowiem użyć żadnych metod mechanicznych, w celu usunięcia niechcianych roślin. Dzieję się tak z powodu bardzo gęstego siewu żyta – odstępy między rzędami siewu wynoszą najczęściej od 10 do 15 cm.

Dodatkowo żyto jest uprawą bardzo silną i dobrze znosi chwasty, a to powoduje, że wiele osób uprawiających ziemię, w ogóle nie zwalcza szkodników upraw w życie. Zwalczanie chwastów w życie środkami chemicznymi, najlepiej jest przeprowadzać jesienią, kiedy chwasty są najsłabsze i najbardziej podatne na środki chemiczne. W tym okresie wystarczy średnia dawka herbicydów, aby unieszkodliwić wzrost chwastów. Jeżeli zabieg w czasie jesieni był niewystarczający, należy powtórzyć go wczesną wiosną.